Παραμονή Χριστουγέννων

Στολίστηκα...

Όπως αρμόζει

σε μια Δεσποσύνη...

Εύχομαι με χρώμα,

με χαμόγελο, με χαρά,

να ακολουθήσουν

μέρες με περισσότερη

Αγάπη & Αλήθεια

μέσα στις καρδιές μας.

Είναι στη θέληση μας αυτό!

Οι αγαπημένοι μου Smashing Pumpkins

τραγουδούν...

"Face Off"

Για μένα είναι μεγάλη πρόκληση οι μάσκες. Γιατί μου προκαλούν φόβο... και ότι με φοβίζει συνάμα με γοητεύει. Γι'αυτό πάντα αντιδρώ παράξενα.
Φοράω μάσκες για να μεταμορφώνομαι, σχεδιάζω μάσκες, τις φτιάχνω με τα χέρια μου, μ'αρέσει να τις χαζεύω όπου τις βλέπω, να τις παρατηρώ φορεμένες στους άλλους.
Γεύομαι τη χαρά της πραγματικής μάσκας πλέον μόνον σε καρναβάλι...

Εγώ πια την έβγαλα τη δική μου "μάσκα". Το έχω πει και σε παλαιότερη γραφή μου εδώ.
Και από τότε που έγινε αυτό θέλω να αφαιρώ τις φορεμένες από τα πρόσωπα των άλλων, αυτές τις εκτός Αποκρεών...

Όταν μ'αγκαλιάσεις ξέρω πως θα νιώσω αιφνιδιασμένη. Μα θα γίνει...
Μπορεί να τρομάξω, έτσι όπως θα φέρεις το κρυμμένο πρόσωπο σου κοντά στο δικό μου...
Και θα έρθει το νερό της ψυχής στα μάτια μου. Θα κυλήσουν τα δάκρυα μου να πέσουν ροδοπέταλα πάνω στη μάσκα σου... να τη ξεφλουδίσουν, να τη διαβρώσουν...
Τα κομμάτια της θα πέσουν και θα θρυμματιστούν, κρύσταλλινες πέτρες από ουρανοξύστη, απρόσιτο μου πρόσωπο...

Θα μείνω να κοιτώ τα μάτια σου, αυτά που μου κρύβεις.
"Χάρη στα μάτια, η ψυχή φαίνεται ευχαριστημένη στη φυλακή του σώματος,
αφού χωρίς αυτά μια παρόμοια φυλακή θα ήταν βασανιστήριο"*

Θα δεις και'συ μέσα μου άραγε; Μέσα, πίσω από τα μάτια μου...
Μα προτού δεις, κλείσε τα μάτια. Τα χείλη μας θα ενωθούν όταν έρθει η ώρα...

* Leonardo Da Vinci

Βρε γατώνι

Ένα βράδυ όπως το αποψινό ήξερα πως στο μόνο μέρος που θα έβρισκα να παρκάρω είναι η αλάνα της γειτονιάς.
Και να σκέφτομαι "όχου τα γοβάκια μου θα λερωθούν με λάσπη μέχρι να βγω από εκεί" καθότι βρέχει από νωρίς και η αλάνα είναι σκέτο χώμα.
Παρκάρω κάτω από ένα πεύκο και βγαίνω... Και τη βλέπω...
Μια γάτα πορτοκαλιά, παχουλή, με μεγάλα βρεγμένα μουστάκια, έμεινε με το δεξί της πόδι μετέωρο. Να με κοιτά.
Και τη κοιτάω. Και λες και μου μίλησε η γάτα...

Ένιωσα ότι έβλεπα τον εαυτό μου στη γάτα. Στη βρεγμένη γάτα δηλαδή...
Και με κάρφωσε με τα γκρί της ματάκια και'γω με τα δικά μου τα καστανά.
"Α ρε Σαβ" λέω από μέσα μου "λες πια να σε καταλαβαίνουν μόνον οι γάτες;"
"Πάει τη ψώνισα" σκέφτομαι αμέσως.

Η γάτα ανακάθησε τότε.
Της άπλωσα το χέρι μου και τη μίλησα τρυφερά με τον τρόπο που μιλάω στα ζωάκια. Και ειδικά στα αιλουροειδή, που τους έχω και αδυναμία.
Έκανε ένα, δύο βήματα προς το μέρος μου. Μάζεψε τη ραχοκοκκαλιά της, σύρθηκε σχεδόν και ήρθε κάτω από το χέρι μου.
Χαρά εγώ! "Θα χαιδέψω τη γατούλα" είπα και άγγιξα το λαιμό της που είχε ήδη τεντώσει.
Σχεδόν ένιωσα το γουργουρητό της κάτω από το βρεγμένο της τρίχωμα. Για δευτερόλεπτα.
Και ξαφνικά η γάτα κάνει ένα μπράφ και φεύγει σφαίρα...
Έμεινα να τη κοιτάω που απομακρυνόταν...

...Έεετσι το γατί, καλά ξηγιέται. Αλλά και οι άνθρωποι το ίδιο δεν κάνουν κάποιες φορές..;
Και δεν βγάζω τη δική μου ουρά μου απέξω...

Άνοιξα την ομπρέλλα μου και προχώρησα γρήγορα για το σπίτι μου...

Και η βρόχα συνέχιζε να πέφτει ράιτ θρου, όπως λέει και ο αγαπημένος μου Ζαμπέτας...

Θα σε κάνω βασίλισσα!

Θα αυτοστεφθώ σε Βασίλισσα της ημέρας...

Η Δεσποσύνη για σήμερα γίνεται Βασίλισσα.

Γιατί..;

Γιατί το ορίζει η ημέρα
και γιατί έτσι θέλω και'γω!

Θα σε βρω

Πού να 'σαι τώρα πού γυρνάς, ποιο κύμα σε παίρνει
Ποιο όνειρο τσαλαπατάς και ποιός σ' ανασταίνει
Ποιος δρόμος σε κρατάει μακριά από το ταξίδι
Ποιος έρωτας σε λαχταράει, ντυμένος σα φίδι

Ποια λόγια ανάβουνε ξανά τις σκόρπιες σου στάχτες
Ποια ψεύτικα μοιραία "θα" και ποιες αυταπάτες
Ποια ευτυχία ξεδιψάει μες στα δακρυά σου
Ποια παγωνιά τωρά ξυπνάει μες απ' την φωτιά σου
Ποια παγωνιά τώρα ξυπνάει...

Πού να 'σαι τώρα πού γυρνάς...γύρισε πίσω
Δε θέλω στα όνειρά μου μοναχά πια να σε βρίσκω
Πού να 'σαι τώρα που γυρνάς...

Πού να 'σαι τώρα που...
Περνάνε όλα βιαστικά και με παρασέρνουν
Βασανισμένη μου καρδιά μακριά μου σε παίρνει
Συνήθιζα να προσπερνάω, μα τώρα θυμάμαι
Τα πιο μικρά σου μυστικά και να που φοβάμαι

Να μάθω τώρα να γελάω, να μάθω να χάνω,
να μάθω να σ' αναζητάω και να μη σε φτάνω
Να μάθω τώρα να γελάω, να μάθω να χάνω,
να μάθω να σ' αναζητάω και να μη σε φτάνω,
να μάθω να σ' αναζητάω...

Πού να 'σαι τώρα πού γυρνάς γύρισε πίσω
Δε θέλω στα ονειρά μου μοναχά πια να σε βρίσκω
Πού να 'σαι τώρα πού γυρνάς...

(Θεοδοσία Τσάτσου)

Ναι, θα σε βρω...