στο τόκυο

Με τις θερινές ώρες ξεκινούν τα κίτρινα καλοκαίρια.
Αυτά που φέρουν την σκόνη της πόλης ανάκατη με μυρωδιά θαλασσινή, ιδρώτα, αντηλιακό και καυσαέριο.
Αυτά τα καλοκαίρια της πόλης... που οι νύχτες τους τραβάνε στο κέντρο. Απομίμηση νησιού. Πορτοκαλί, γαλάζιο, γκρι. Με τσιμέντα που αχνίζουν. Και τις πατούσες μου να γίνονται μαύρες στους δρόμους τους.

Τα καλοκαίρια της πόλης μεταμορφώνουν τα μπαρ. Υδαρές οι λάμψεις τους... μέχρι το τέλος της νύχτας γίνονται απόνερα φώτα απρόσμενων πάρτυ.
Και μετά τα πάρτυ έρχονται τα βρώμικα... Στο Tokyo με τα τέζα φώτα θα βρεθώ για μια κρέπα που σαλεύει και με αγχώνει σαν να'ναι ζωντανή. Τα κοκτέιλ θα έχουν κάνει τη δουλειά τους.

Η θάλασσα της πόλης. Παραλιακή. Μεσ'το κατακαλόκαιρο κατά μήκος της διαδραματίζονται αποκριάτικα προδιαγεγραμμένα πάρτυ. Κάποτε πήγαινα. Και φορούσα μια ξανθιά περούκα...
Καλοκαίρια με ταβέρνες, με κλαμπ, με μπουζούκια για κάποιους .

Αυτός, πρώτο τραπέζι απόψε μόνος του. Από ποιο πάρτυ να το έσκασε...