Tuesday, March 25, 2008

...δεν υπάρχει μέρα χωρίς μνήμη;




Όταν βρέθηκα κάτω από τον πύργο του Eiffel, έβρεχε και φυσούσε ανελέητα. Και’γω σαν γυμνό αυγό – μόνον αυτό γίνομαι στη σκέψη σου - ξεδίπλωσα κι’άλλο τα τσόφλια μου. Γυμνή δίπλα στο Σηκουάνα... Έκλεισα την κόκκινη ομπρέλλα μου, δεν είχε νόημα. Mary Poppins is dead.

Στο Trocadero ένας Ινδός μου έδειχνε τον πύργο του αρχιτέκτονα Eiffel σε μικρογραφία από πλέξιγκλας με πολύχρωμα φωτάκια. Τον αγόρασα με τη σκέψη να στον χαρίσω... Είναι ένα αστείο κιτς σουβενίρ. Το’ξερες ότι μου αρέσουν τα κιτς αντικείμενα; Δεν θα σου άρεσε σίγουρα. Gustave Eiffel is dead.

Στο Marais θέλησα να σου αγοράσω ένα ξυπνητήρι, από αυτά τα παλιά τα στρόγγυλα που σηκώνουν και τους γείτονες στο πόδι εάν αρχίσουν να χτυπούν. Στο πράσινο καντράν του απεικονιζόταν ένα ζευγάρι χαμογελαστών κινέζων... Η φίλη μου γέλασε όταν το είδε «είναι εντελώς μάο τσετούνγκ και κιτς. Πως σου’ρθε τώρα αυτό να το αγοράσεις;». Ντράπηκα και το άφησα. Mao Zedong is dead.

Στο Quartier Latin, μέσα στο παλιό βιβλιοπωλείο έπεσα πάνω στο Franny & Zooey του Salinger. Τότε θυμήθηκα το Catcher in the Rye. Θα σου το χάριζα ξανά. Μα το τελευταίο αντίτυπο είχε πουληθεί τη προηγούμενη μέρα... Και το βιβλίο το έχεις άλλωστε. Και ο J.D. Salinger is Not dead.

Όταν μου χαμογελούσες, κοιτούσα πάντα προς τα μέσα. Σε μένα. Ποιος είναι αυτός..; Μου έλεγα τάχαμου λες και δεν ήξερα...
Η απάντηση κάθε φορά ερχόταν σαν πουλί από τα ξένα. Και ένιωθα παγωτό κρέμα στο στόμα και μια ήρεμη θάλασσα γύρω μου. Παιδί σε καλοκαίρια. Και τα καλοκαίρια πάντα κρατάνε λίγο. Και δεν μ’ένοιαζε. Ήσουν το αυγό μου.

11 Comments:

Anonymous Anonymous said...

This comment has been removed by a blog administrator.

25/3/08 11:43 PM  
Blogger Madame de la Luna said...

Ξανάρθα... Κι ας κρατάνε λίγο τα καλοκαίρια. Δεν πειράζει. Αν είναι να χαρείς με τις γεύσεις τους και να πετάξεις στον ουρανό, σαν παιδικό μπαλονάκι, αξίζει και το λίγο. Καλησπέρα κόκκινη!

26/3/08 7:38 PM  
Blogger celsius33 said...

Τι όμορφα που τα λες βρε δεσποσύνη, αυτό το αυγό το ταξιδιάρικο..:)

27/3/08 12:23 AM  
Blogger Angel Vs Life said...

panta ligo kratane ta kalokairia alla proton xanarxontai kai deuteron kai oi xeimones exoun ti xari tous :o)

28/3/08 6:00 PM  
Blogger Talisker said...

Yπάρχει μέρα χωρίς μνήμη..
όταν μερώσει η θυμηση

ο θυμός , το παράπονο κι ο πόνος...

Τοτε σε θυμάσαι σε ξανά..
σένα και το τι έχεις κάνει
στον εαυτό σου...

και ζεις καλύτερα!

28/3/08 6:46 PM  
Blogger Tamara de Lempicka said...

σωστη ερωτηση...
;-)

29/3/08 9:31 AM  
Blogger Άρπαγος said...

Ένα κενό μνήμης μπορεί να είναι λυτρωτικό. Μπορεί να είναι και εγκληματικό όμως. Και δυστυχώς αυτά τα τελευταία έχω την συναίσθηση ότι με τον καιρό αυξάνονται.

29/3/08 2:48 PM  
Blogger dim juanegro said...

η γραφή σου
απαύγασμα φωτός σαν ένα νυχτερινό Παρίσι, όπου αργεί να νυχτώσει...
τι περίεργο κι αυτό;
κι εύ να περμένεις...
σαν παιδί τέλος Αυγούστου
μια ύστατη στιγμή ηλιακής παράτασης
μια επόμενη στιγμή γήινης παράστασης
Χαίρομαι που σε διαβάζω και ακούω τα μουσικά σου νεφελώματα
τα γιορτινά σου υψώματα.

Μια μέρα βρέθηκα στο Παρίσι και δυστυχώς έφυγα λίγο πριν νυχτώσει, ίσα που είδα τον πύργο να ανάβει ακούγοντας το "la plage". Yann Tiersen is alive.

Καλό απόγευμα...

30/3/08 4:57 PM  
Blogger Equilibrium said...

Με γύρισες πίσω τρία χρόνια..

Να'σαι καλά :)

Καλή σου βδομάδα κι αν θες πέρνα κι από το MET.tv που επανήλθε με τη 2η θεματική του εβδομάδα :)

31/3/08 3:34 AM  
Anonymous Anonymous said...

This comment has been removed by a blog administrator.

1/4/08 12:36 AM  
Blogger ladybug in Province said...

Καλή μου, η Μαίρη είναι αθάνατη... το ξέχασες; Η γραφή σου είναι μαγική. Χαμογέλα...

29/5/08 11:18 AM  

Post a Comment

<< Home