εικόνες του κόσμου
Είμαστε όλοι τόσο μα τόσο διαφορετικοί.. Μοναδικοί.
Στο παιχνίδι όμως... πως παίζεις;
Χαζά;
Τίμια;
Ήσυχα;
Ύπουλα;
Θαρραλέα;
Συγκλονιστικά;
Στο παιχνίδι όμως... πως παίζεις;
Χαζά;
Τίμια;
Ήσυχα;
Ύπουλα;
Θαρραλέα;
Συγκλονιστικά;
Με μετριοπάθεια;
Ή μήπως απλώς με τον δικό σου τρόπο..;
(η φωτογραφία από την Times Square στη ΝΥ τον περασμένο Απρίλη)
Άκουσα κάτι που μου έκανε εντύπωση από έναν ενδιαφέροντα άνθρωπο που ζει σε ένα νησί (ιδανικό μέρος, γιατρικό στις στιγμές που καραδοκούν με την αίσθηση της πόλης που σε πνίγει... ) Και το γούσταρα γιατί καθρεφτιζόταν η λαχτάρα, η όρεξη για ζωή στα αδηφάγα μάτια. Έτσι νιώθω και'γω μπροστά σε νέες εικόνες.
«Θέλω να περπατάω στο δρόμο και να νιώθω ότι με σκουντάνε, ότι πέφτουν πάνω μου..» . Έτσι είπε.
Όταν βρέθηκα στην Times Sq, τότε κατάλαβα πως είναι ο ορισμός του να συμβαίνει αυτό...
Να νιώθεις πιο ζωντανός άραγε..;
14 Comments:
δυνατες σκιες στην πρωτη φωτο.
καλησπερα.
επόμενη εξόρμηση θα ναι σύντομα?
Νομιζεις?
από την δική μου πλευρά νομίζω ότι είμαστε ίδιοι
παλεύουμε να διαφοροποιηθούμε…
να ξεχωρίσουμε
με τα ίδια πράγματα παιδεύεσαι και εσύ και εγώ….
Ο τρόπος αλλάζει…
Αλλά από την άλλη δεν διεκδικώ το απόλυτα σωστό
Νασαι καλα
Ναι, είμαστε διαφορετικοί, και ο τρόπος που θα παίξουμε το παιχνίδι καθορίζεται από αυτή τη διαφορετικότητα. Άλλωστε, και ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε το παιχνίδι των άλλων, πάλι σε αυτή τη διαφορετικότητα έγκειται.
Ρώτα και την tradescadia :-)
Όμορφο post, για άλλη μια φορά!
fuzzyburlesque αυτό είναι που μ'αρέσει τόσο. καλώς σε βρήκα και'δω
celsius ναι :)
ανόητε(;) άνδρα.. ανοησίες δεν λες πάντως!
βουκεφάλα! πάει καιρός ε..;
;)
ώστε έτσι ε?? χμ τι να θέλω, να δεις ωραίες ζωγραφικές και να μας τις περιγράψεις, αυτό γουστάρω εγω΄στα εξωτερικά, τα φαγητά και τα μπαρ κλπ τα βρίσκεις και δω. και οι βόλτες που θα κάνεις περπατώντας :) Να περάσεις τέλεια εύχομαι και περιμένουμε εντυπώσεις !!
Καλημέρα
πρώτη φορά στο blog σου. Ενθουσιασμένος. Πάντως, τα παιρισσότερα παιχνίδια που παίζουμε (άσχετα πως τα παίζουμε), είναι στημένα!
Celsius θα το δεις σε λίγες μέρες.
φιλιά
Stiliano σικέ λες..;
δεν είναι πάντα έτσι όμως!
καλώς όρισες
xathikame re desposini ki exeis allaxei apo tote. pali se zilepsa... se filo.
Angel εδώ είμαι, όπως και αν είμαι.
c u soon
Το σχόλιό μου, πρώτον δεν είναι σχόλιο. Απλώς ένα μήνυμα για να σου πώ ότι σε "ανακάλυψα" (ο ενικός που χρησιμοποιώ δεν είναι ενικός αγενείας. Είναι η "οικειότητα" που μας παρέχει το διαδίκτυο). Δεύτερον, δεν αφορά στην συγκεκριμένη ανάρτησή σου, αλλά γενικότερα στο ιστολόγιό σου, που χαρακτηρίζεται από υψηλή αισθητική, τόσο σε ό,τι έχει να κάνει με το εικαστικό σκέλος του (π.χ. εξαιρετική η φωτογραφία από την Βαρκελώνη, ή η επιλογή του πίνακα του Rouseau), όσο και με το περιεχόμενο των κειμένων σου που διακρίνονται γιά το "λογοτεχνικό" τους ύφος. (Το "λογοτεχνικό" σε εισαγωγικά, διότι είμαι εντελώς ακατάλληλος να το κρίνω. Απλώς μου αρέσει). Επικοινωνώ μαζί σου διότι με άγγιξαν δύο σημεία που βρήκα ότι έχουμε κοινά :
1. Ο ρομαντισμός, που εκλαμβάνεται συχνά σαν ανίατη αρρώστεια, ή σαν αξεπέραστο κουσούρι, και
2. Ένα μεταφυσικό γεγονός στην ζωή μου, ανάλογο με τα συμβολικά "κλειδιά" που αναφέρεις σε κάποιο σημείο μίας ανάρτησής σου, γεγονός που σε κάποια φάση του χαρακτηρίσθηκε έντονα απο την ερώτηση : "γιατί δεν με κάλεσες, θα είχα έρθει νωρίτερα..."
Ίσως στο μέλλον μπορέσω να υπεισέλθω σε λεπτομέρειες. Τώρα δεν είμαι έτοιμος.
Ωστόσο, περί "ρομαντισμού" έχω ήδη γράψει ένα αρθράκι το οποίο σκοπεύω ν' αναρτήσω σύντομα στο ιστολόγιό μου. Αν δεν βαριέσαι, κάνε τον κόπο να "μπείς", τιμώντας με.
Σημείωση :
Είμαι πολύ "φρέσκος" και δεν κινούμαι ακόμη με ευκολία στον χώρο.
Α προπό, πώς βάζει κανείς μουσικό υπόστρωμα στο ιστολόγιό του ;
Καλημέρα.
Καμιά φορά ρωτώ τους περαστικούς τι ώρα είναι,αν και έχω ρολόι.Εκτός του ότι παίρνω απίθανες απαντήσεις(ώρα με απόκλιση μισάωρου!)συναντώ τα μάτια των άλλων και νιώθω λιγότερη μοναξιά.
Εγώ στα παιχνίδια παίζω με τον ίδιο τρόπο που "παίζω" και στη ζωή. Κάνω τολμηρές κινήσεις, ίσως και παράτολμες. Αν νικήσω θα δικαιωθώ. Αν χάσω δεν με πειράζει. Πάντα υπάρχει μια επόμενη παρτίδα...
Φιλιά!
Υ.Γ. οταν βρέθηκα στη Νέα Υόρκη όλες σχεδόν οι εικόνες ήταν εντυπωσιακές. Γιατί τις έχουμε δει άπειρες φορές στον κινηματογράφο και κάθε δευτερόλεπτο αισθανόμουν ότι είχα χωθεί σε μια χολιγουντιανή ταινία. Μοναδικό...
Γιάννη καλησπέρα.. τι να πω τώρα.
ας πω αρχικά ότι μόλις σήμερα επέστρεψα από Παρίσι και διάβασα το σχόλιο σου.
Χαίρομαι ιδιαίτερα όταν κάτι που γράφω για μένα, έστω και προς εμένα, αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές και άλλων ανθρώπων.
Θα περάσω να σε διαβάσω...
υ.γ.1 γράψε για τα δικά σου "κλειδιά".
υ.γ.2 σχετικά με τη μουσική.. μπες στο www.gcast.com και μπορείς να αναρτήσεις τις μουσικές σου.
Όλα θα πάνε καλά.. ναι, όλα θα πάνε καλά!!!
Μιλένα! καιρό είχα να σε δω.
ΝΥ, απίθανη.
Post a Comment
<< Home