Αρτ Μπάρτσα!

Όταν φτάσαμε σπίτι συνειδητοποίησα ότι το MACBA (Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης) ήταν ακριβώς απέναντι από το σπίτι. Βγήκα στο μπαλκόνι και από τη χαρά μου ήθελα να κλάψω..
Αίσθηση θεάτρου στη καθημερινότητα και τα γεγονότα που την απαρτίζουν. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκθεση...
Mimeograf 1954: Μια μικρή Οδύσσεια σε κόκκινο δωμάτιο. Η δουλειά του Favio, ενός από τους συγκατοίκους μας στο σπίτι, είναι το στήσιμο των έργων σε μουσεία, ανά τον κόσμο. Γελούσα μαζί του γιατί παρόλα αυτά τη μοντέρνα τέχνη την αποκαλεί "conteporary shit". Ασχολήθηκε με το συγκεκριμένο έργο στο MACBA.
Εντυπωσιάστηκα βλέποντας τη φωτογραφία αντικατοπτρισμού. Μου θύμισε μια δική μου πριν λίγους μήνες στην Αμερική.
CCCB (Κέντρο Μοντέρνας Κουλτούρας, ακριβώς δίπλα στο MACBA). Το 3ήμερο του Sonar Festival το επισκεφθήκαμε. Σούπερ εκθέσεις με αρτιστικό πειραματισμό. Όπως η επόμενη φωτογραφία. Ο Π. ο φίλος μας, μέσα από μια οθόνη φωτοκυττάρων μεταμορφώνεται σε κάτι εξωτικό, ενώ από τα χέρια μου(αριστερά) γεννιοούνται πεταλούδες! Δεν είναι απίστευτο..;

Στο γοτθικό μέρος της πόλης βρίσκεις ένα σωρό μουσεία...
Το μουσείο Picasso είχε μια έκθεση-αφιέρωμα σε φωτογραφίες της Lee Miller, όπου φωτογράφισε μέσα απο παραπάνω από χίλιες φωτογραφίες την καθημερινή ζωή και τα έργα του Πικάσσο.
Ο Πικάσσο στο Τσίρκο. Παρατηρώντας τους ανθρώπους του τσίρκο Medrano(!) δημιούργησε όλα τα έργα της Ροζ εποχής του από το 1905 έως το 1906.
O Velasquez, ο αγαπημένος ζωγράφος των Ισπανών κάποτε ζωγράφισε ένα χαριτωμένο κοριτσάκι σε μια σάλα, αλλά ο Πικάσσο είχε τη δική του εκδοχή για τη Las Meninas!
Στο μουσείο του Antoni Tapies. Ένας ακόμη μοντερνιστής. Είχε έκθεση της Sanja Iveković από το Ζαγκρεμπ, με καινοτομικά κόνσεπτ. Πάρα πάρα πολύ καλή!
Στη θέα της Sagrada Familia, απλά μένεις άφωνος. O Gaudi, έντονα θρησκευόμενος, δημιούργησε αυτό το ναό ύψους 170 μέτρων, με τα 12 καμπαναριά αφιερωμένα στους 12 αποστόλους, που σε σημεία του είναι σχεδόν τρομακτικός... Ένα πρωινό κοντοστάθηκε στη μέση του δρόμου θαυμάζοντας το έργο του, και τον πάτησε το τραμ. Έτσι άδοξα πήγε! Το έργο προβλέπεται να ολοκληρωθεί το 2030.
Στο πάρκο Güell ενθουσιάστηκα. Τι να πεις βλέποντας τι έφτιαξε ο άνθρωπος... Τα πάντα σχεδόν είναι ψηφιδωτά.
Προσπαθώντας να αποτυπώσει εικόνες του βυθού, ο Gaudi έδωσε μέχρι και στις κολόνες του οικοδομήματος μια τέτοια κλήση λες και κινούνται από το νερό!
Στη La Pedrera το βλέπεις ΟΛΑ. Από την είσοδο παίρνεις μια μικρή ιδέα... Ο Gaudi ήταν πολύ πολύ μπροστά...
Στη ταράτσα του κτιρίου, παρέα με τους ιππότες-καμινάδες, αγναντεύεις όλη τη πόλη. Ασσύληπτο!
Ανεβαίνοντας στο Montjuic (ο λόφος με το κάστρο της πόλης) επισκέφθηκα το μουσείο του Joan Miro. Μου είχε καρφωθεί στο νου από τότε που είχα δει έργα του στο Metropolitan NY. Δυστυχώς δεν επιτρέπονταν οι φώτο, αλλά δεν αντιστάθηκα.
Υπέροχο έργο... "the diamond smiles at twilight". Αυτό που λατρεύω στον Miro, είναι πως με τα έργα του κεντρίζει απίστευτα τη φαντασία.

Με το articket και 20€, επισκέφθεσαι τα καλύτερα σημεία-μουσεία της πόλης. Είναι πολύ όμορφα.

Σε επόμενο ποστ, άλλες φώτο, από τη ζωή στη Μπάρτσα!