πως η καρδιά μπορεί να χάσει έναν χτύπο

Θα μπορούσαμε να ζήσουμε τις μέρες μας πιο διαφορετικές, να χαμογελάμε κάτω από διάφανα καπέλα και να ορκιζόμαστε κάθε μέρα πως σίγουρα είναι ομορφότερη από τη προηγούμενη; Ποιός θα μπορούσε να το πει αυτό.
Να παίρνουμε κάθε μέρα πρωινό, να λέμε καλημέρα γιατί θα είναι καλή η μέρα που άρχισε, να θυμώνουμε αλλά να προσπαθούμε να φτιάξουμε τα πράγματα μετά, και να γελάμε, να δουλεύουμε ευχάριστα ακόμη και όταν αυτό που κάνουμε δεν είναι ότι ακριβώς ονειρευόμασταν μικροί αλλά δεν είναι χάλια, κοίτα έχω καλούς συνεργάτες και αν δεν έχω καθόλου, να έχω ένα καλό εαυτό να με συντροφεύει, να αγκαλιαζόμαστε με την οικογένεια και τους φίλους μας, και να μη μιλάμε μόνο στα τηλέφωνα και στα πλήκτρα, να τους βλέπουμε κιόλας και να τους λέμε σε σκέφτομαι, θέλω να είσαι καλά. Σε όποιους θέλουμε να λέμε “σ’αγαπάω”. Και σε κάποιον να πεις “σε θέλω” αληθινά.


Τα πρωινά μετράω δευτερόλεπτα και ξυπνώ. Ένα κορίτσι ρομπότ. Με καλά λαδωμένους συνδέσμους, μπλε καλώδια οι φλέβες και μια επαναφορτιζόμενη καρδιά να μου δίνει ζωή. Αυτές οι μέρες περνάνε αργά και βασανιστικά σαν μια κλεψύδρα που ο νάνος στη κορυφή της ρίχνει φτυαριές με άμμο χωρίς σταματημό.
Φεύγω από τη γραμμή παραγωγής και κλείνομαι στη σκοτεινή φωλίτσα μου. "..κρικ..κρικ" ξεβιδώνω και γυαλίζω τα μάτια μου, τα ξαναφοράω, χτενίζω τα μεταλλικά μαλλιά μου και πίνω υγρά μπαταρίας. Κάθομαι και γράφω πατώντας πλήκτρα και καμιά φορά διαβάζω αληθινά βιβλία, ακούω μουσικές και βλέπω ζωγραφιές από πεθαμένους ανθρώπους. Καθόλου δεν με ανατριχιάζει. Απλά με πονά γιατί οι πεθαμένοι ήξεραν ενώ εγώ όχι.
Τις νύχτες με πανσέληνο ανεβαίνω στη ταράτσα να αντικρίσω το φεγγάρι. Το φως του θα έρθει από τη δύση για να καθρεφτιστεί στο μεταλλικό κορμί. Τη στιγμή που θα νιώσω αυτό το χλυαρό άγγιγμα, που σαν με αγγίζουν δύο χέρια, είναι που θέλω να χάσω έναν μικρό χτύπο από τη καρδιά μου. Τότε θα ξέρω.
Και αν είμαι τυχερή μπορεί να μεταμορφωθώ σε πραγματικό κορίτσι, με πραγματική καρδιά και βελούδινα μαλλιά που θα λούζω με το φως του ήλιου και θα τα χτενίζω κάτω από το φως των αστεριών.
Θα είμαι εγώ.