Fridays

Πριν λίγες μέρες πήγα σ’ένα μασκε πάρτυ.
-Τι έχεις ντυθεί ; με ρωτούσαν.
-Παρασκευάς απαντούσα.
Γουρλώναν τα μάτια.
-Και αυτό το «8» στο λαιμό;
-Του Παρασκευά είναι και αυτό...
Κανείς δεν καταλάβαινε το όνομα.
Απλά είχα ντυθεί Παρασκευάς.. θα ταίριαζε να πω ότι ήμουν ο Παρασκευάς, από το βιβλίο του Ντεφόε «Ροβινσώνας Κρούσσος».
Ίσως.. και το ότι το πάρτυ γινόταν Παρασκευή.
Τόσο απλά.

Αυτή τη φωτογραφία την είχα τραβήξει ένα πρωινό περνώντας δίπλα από ένα έρημο λούνα παρκ. Είναι από τις αγαπημένες μου.
Ο Βίκινγκ στη πλώρη του καραβιού.
Σαν να’βλεπα ακόμη έναν Βίκινγκ μαζί του. Που του έπαιζε μουσικές, τον έκανε να γελά. Το ταξίδι ήταν όμορφο. Καθισμένος αυτός ως αντίβαρο στη πρύμνη.. και ο αέρας επίσης στα πρίμα...
Τη Παρασκευή πέρασα ξανά από εκεί.
Ο Βίκινγκ μόνος στο καράβι. Και πίσω από κιγκλιδώματα.