Monday, February 04, 2008


...τα μάγουλα μου είναι κόκκινα
σαν να προσπαθώ να σου μιλήσω
και δεν προλαβαίνω γιατί με φιλάς..
ντρέπομαι..

...ένα κοχύλι σου για να ακούω τη θάλασσα..
εγώ θα σου έδινα μια από τις ζωγραφιές μου
για να ονειρευτείς εσύ.

..θα’συναντιόμασταν τυχαία
στο βυθό
θα καθόμασταν πλάι σε κοράλλια..
και θα ήσουν ο γάτος που σου ζωγράφισα
και’γω το κανάρι που πέταγε
με φεγγάρι να επιπλέει στα σύννεφα
σαν και εκείνο που σου αρέσει...

θα μπορούσα να σε χαιδεύω βράδυα ολόκληρα...
θα ήθελες να το κάνεις μέρες ολόκληρες...
θα μπορούσα να το κάνω οποιαδήποτε στιγμή..
θέλω να το κάνω οποιαδήποτε στιγμή...

...είσαι ο άγγελος που κατάπια όταν μπήκε ο χρόνος..
και τη νύχτα σε σκέφτομαι...
όπως νιώθω...
πάντα ένιωθα από μόνη μου..
σιωπηλά..
είναι σαν να σε βλέπω...