Εδώ

Μια στιγμή ξαφνική πριν χρόνια, ένα βλέμμα προς τη θάλασσα για το πλοίο που περίμενα να έρθει... Όταν σε είδα νόμιζα πως είχες φτάσει ΕΔΩ σε μένα, για να φύγουμε μαζί..
Για ότι δεν θέλησες να μάθεις κάποιος λόγος θα υπάρχει.
...Και όλα είναι εδώ και άλλα πολλά που ίσως φαντάστηκες για μένα.




Δεν έμαθες ότι μ'αρέσει να πίνω τον καφέ μου καυτό και να καίγεται η γλώσσα μου, όπως τώρα...
Πως μ'αρέσει ν'ακούω μελαγχολικές μουσικές στο ραδιόφωνο...
Να παίρνω το αμάξι και να ταξιδεύω τη νύχτα...
Να κοιτάζω μέσα σε ξένα σπίτια από τον δρόμο...
Τα Λούνα Παρκ...
Οι βόλτες που αρχίζουν μέρα και καταλήγουν αργά...
Το μαγείρεμα τη νύχτα...
Το ροζέ κρασί...
Οι βενετσιάνικες μάσκες...
Τα δάση...
Το άναμμα των κεριών...
Η μυρωδιά από λιβάνι...
Οι γάτες και τα πουλιά...
Τα ταξίδια που προγραμματίζονται έκτακτα, για όπου να'ναι...
Τα βραχώδη ακρογιάλια...
Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες...
Οι ζωγραφιές πορτραίτα...
Οι άνθρωποι που μου μιλούν κοιτώντας με στα μάτια...
Τα παιδικά χαμόγελα...
Τα τούρκικα παραμύθια...
Να αγκαλιάζομαι με τους φίλους μου...
Να κάνω μασάζ...
Τα γλυκά με κρέμα βανίλια...
Να χαμογελάω ακόμη και όταν είμαι χάλια...
Μ'αρέσει που με λένε ψώνιο...

Τα πιο μέσα της ψυχής βαθιά κρυμμένα. Το κλειδί κρατώ σφιχτά και αφήνω να γυαλίσει λίγο ανάμεσα στα δάχτυλα, απλά για να φανεί ότι υπάρχει... όποιος έχει χέρια επιδέξια θα το κλέψει...