le scaphandre et le papillon

Το σκάφανδρο και η πεταλούδα:
Ο Jean Dominique Bauby ανακαλεί τις γαστρονικές του μνήμες, προσπαθώντας να ονειρευτεί ότι γεύεται με τη παρέα μια γυναίκας σπάνια εδέσματα αντί των υγρών που τον τρέφουν μέσα από τα σωληνάκια... Η ταινία είναι η αληθινή ιστορία των δύο τελευταίων χρόνων της ζωής του J.D. Bauby, αρχισυντάκτη του γαλλικού Elle, όπου μια εγκεφαλική συμφόριση τον καθήλωσε απόλυτα παράλητο και άφωνο με μοναδική κίνηση αυτή του αριστερoύ του βλεφάρου. Σε σύνδρομο «εγκλεισμού», άγρυπνο κώμα.
Ένας άνθρωπος στο σκάφανδρο του, σε μια εικονική στολή δύτη. Σε θολά νερά. Με αυτή τη στολή βουτούσαν και οι σφουγγαράδες στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, κλεισμένοι, απομονωμένοι, για όση ώρα χρειαζόταν να συλλέξουν σφουγγάρια.
Σε ένα σκάφανδρο κλεισμένοι οι προσωπικοί μας φόβοι, οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες. Για όσο δεν ονειρευόμαστε και δεν προσπαθούμε. Για όσο δεν γινόμαστε πεταλούδες...
Μοναδική ταινία όπως και η αληθινή ιστορία που περιγράφει.
Με α π ί σ τ ε υ τ η φωτογραφία.
Κορυφαίες στιγμές, η εξομοίωση των συναισθημάτων του πρωταγωνιστή με τεράστια παγόβουνα που καταρέουν και η παράλληλη εναλλαγή τους με μοναδικές μεταμορφώσεις του Μάρλον Μπράντο, να περνάνε μπροστά από τα μάτια σου ως σναπ σότς.
“Βαρειά” ταινία, αλλά αξίζει.