What's the story morning glory ?Πυραμίδα της Σελήνης στη κοιλάδα Τεοτιχουάκαν
Serenity, Tradescadia & Anemodarmeni thank you for inviting me...
...στην αρχή δεν θέλησα να πάρω μέρος στο παιχνίδι. Δεν μου άρεσε ο όρος της "πυραμίδας".
Προτίμησα να τη φανταστώ σαν μια πυραμίδα των Μάγιας, πιο κοντά σε μένα. Η πυραμίδες αυτές έχουν σκαλιά που μπορείς να τις ανέβεις...
- Η δυνατότητα που έχω να προσαρμόζομαι σε νέες καταστάσεις, νέο περιβάλλον και ανθρώπους είναι μοναδική. Δεν είναι ότι δεν θα γκρινιάξω σε ότι με ενοχλεί. Αντιθέτως. Πάντα καταφέρνω να βρω τρόπους και δρόμους στα καινούργια δεδομένα για να τα βγάλω πέρα.
- Είμαι κοινωνική, αλλά όχι lοud. Προτιμώ να συνομιλώ με έναν άνθρωπο κάθε φορά. Ίσως γι'αυτό και δεν λειτουργώ καλά σε ομάδες.
- Μαζί με μια φίλη μου είχαμε γράψει κάποτε σενάριο για ταινία (θυμάσαι;)
- Όταν είμουν μικρή έγραφα τρελές ιστορίες σε εκθέσεις του δημοτικού. Μια γνωστή συγγραφέας παιδικών βιβλίων μου έγραψε κάποτε "όταν γίνεις συγγραφέας θα μου γράψεις ;". Τελικά έγραφα καλά, αλλά ζωγράφιζα καλύτερα. Και τα δάχτυλα μου αποζητούν και πάλι να αγγίξουν τα χρώματα, τα μάτια μου τις εικόνες.
- Στεναχωριέμαι συχνά για χαζά πράγματα και το μυαλό μου λειτουργεί εκνευριστικά χαοτικά. Μέχρι που σχεδόν "αυτοχαστουκίζομαι" για να συνέλθω.
- Εάν δεν είμαι καλά (μέσα μου) αυτό φαίνεται από το πρωί. Επίσης εάν είμαι καλά, αυτό φαίνεται όλες τις ώρες της ημέρας! Τα μάτια μου αδυνατούν να παίξουν μπλόφα.
- Προσπαθώ να σέβομαι τη νοημοσύνη των άλλων. Όταν γνωρίζω έναν άνθρωπο τον τοποθετώ σ'ένα επίπεδο λίγο παραπάνω από ότι φαίνεται. Και θα χαρώ πάρα πολύ αν ανέβει παραπάνω ή μείνει έστω στο ίδιο level. Όχι όμως πιο κάτω.
- Είμαι σοβαρή εκεί που χρειάζεται, όχι όμως "καθώς πρέπει". Και σ'αυτό δεν έχω να πω τίποτε άλλο...
Θα ήθελα να μάθω περισσότερα για όλους σας. Και δεν σας προσκαλώ σε αυτό το παιχνίδι της blogόσφαιρας. Μάλλον θα σας έχουν ήδη καλέσει άλλοι!
Εγώ θα σας διαβάζω και θα μαθαίνω...
posted by Desposini Savio at 12:20 AM
26 Comments:
Καλημέρα καλή μας Δεσποσύνη,
πως είναι το στρατιωτάκι σας;
:-)
Άσε ρε φιλενάδα, αυτός ο κερατάς ο Μάξιμος, από τότε με βασανίζει! Σε κάθε ευκαιρία εμφανίζεται μπροστά μου και μου παίρνει τα μυαλά. Και κάθε φορά με άλλη υπόσταση! Πού να ξέραμε τότε ότι θα μας στοίχειωνε...Σε φιλώ γλυκά και σε καλημερίζω!
Θα μας πεις για Το βερολίνο ? Έχω γράψει και γω παλιότερα για το Berlino. Τα μουσεία του μόνο , τι κράχτης που είναι ...Ωραίο μπλογκ
Χι,χι...
Όταν οι λέξεις αποτρελαίνονται, δυσανασχετούν και σπάνε τα όρια. Γίνονται χρώματα.
:Ο)
Καλημέρα!
Από αυτά που διάβασα και έχω καταλάβει μέχρι τώρα, χαίρομαι που σε διάλεξα για μπλογκοφίλη!
ΚαληΜέρα σε όλους!
Στέφανε το στρατιωτάκι μου έμεινε στο Βερολίνο! Μπήκα σ'ένα μαγαζί με εκπληκτικά στρατιωτάκια, που οπωσδήποτε θα διαλέξω ένα την επόμενη φορά που θα πάω.
Tradescadia, εμένα η Συλβάνα "με παρατηρεί".
Αυτή, με τα βραχιόλια στα χέρια... Ακόμη!
Celsius33 καλημέρα και ειδικότερα!
Δεν είχα τον χρόνο για μουσεία (αν και τα λατρεύω), λόγω της Berlinale. Αυτή τη φορά είδα ταινίες. Μόνo στη new national gallery κατάφερα να πάω. Next time... :)
Simon, καμιά φορά οι λέξεις αποτρελαίνονται χωρίς φαινομενικά σοβαρό λόγο. Και τα χρώματα δείχνουν & κρύβουν τις ουσίες αυτών...
Miss Dawkinson και'γω! Είσαι και λιονταράκι και σε πάω διπλά. Άλλωστε οι 2 καλύτερες μου φίλες είναι και αυτές παιδιά του Αυγούστου ;)
Α δε μας τα λες καλά, βρήκες στρατιωτάκι και δεν το πήρες μαζί σου (ή τουλάχιστον δεν έμεινες εκεί)
Δε μας τα λες καθόλου καλά Δεσποσύνη μας!
..τι ομορφο να εχεις ταλεντο στο γραψιμο απο μικρη..κι εσυ διαλεξες τα χρωματα εε??
Καλη σου μέρα όμορφη Δεσποσύνη. Μου έλλειψε η από δω παρέα και ναμαι πάλι. Και σε πετυχαίνω σε πυραμιδισμούς επάνω. Τελικά κανείς δεν γλύτωσε στην μπλογκούπολη μας.
Γράφεις "Προτιμώ να συνομιλώ με έναν άνθρωπο κάθε φορά. Ίσως γι'αυτό και δεν λειτουργώ καλά σε ομάδες." Πολύ μου άρεσε. Γιατί ετσι νιώθω κι εγώ αλλα ποτέ δεν μου είχε βγεί να το εκφράσω με τον τρόπο αυτό. Σαν να με απελευθέρωσε.
dyskola vazeis stous allous! na min pesei kapoios einai poly dyskolo, etsi den einai?
p.s. i like dirt (elpizo na min parexigithei auto to kathos prepei, diladi kapoio vromiko myalo na sou pei "tros Παϊδάκια" me ta xeria otan eisai se tavernes?). lol. mi me parexigeis, exo kali diathesi.
ta leme se merikes meres mallon...
Ένα απο τα πιο παράξενα πλασματα που γνώρισα μέσα στο '06 σε μιά νύχτα με πολύ αλκοόλ και κουβέντα.
Ο Corto Maltese, Μας κοιτούσε απο τους τοίχους.
Την γνώρισα και είδα αυτό το αλητοαριστοκρατικό ύφος,
με χαμογελα υπέροχα.
Το ξανασυνάντησα αυτό το φοβερό πλάσμα μετά απο καιρό κάτω απο ένα βουνό.
Ήταν το ίδιο καλοσυνάτη και έξυπνη(μεταξύ μας αυτό)
;)
Εί Σαβ...
Ο χρόνος είναι ένα θλιμμένο καναβάλι.
Λέγανε οι Τρύπες.
Ο χρόνος είναι εμπειρία και αλήθεια.
Σου λέω στελνοντας σου 1 e-φιλί.
Στέφανε :)
Φεγγάρι διάλεξα και τα δύο.
Μα τα χρώματα είναι αδυναμία μου.
Helorus! Βρίσκεις κάτι από σένα, βρίσκω κάτι από μένα και στις σκέψεις των άλλων. Και βοηθάει αυτό να λυθούμε. Τι καλό που είναι ε;
Angel ναι, θα τύχει να φάω και πα'ι'δάκια με τα χεράκια! Αυτό είναι το λιγότερο αγαπητέ..
Να περνάς καλά και πρόσεξε μη πέσεις :)
Sigmataf φιλαράκι μουουου!
τι μου γράφεις τώρα!!!!
Ωραίο βράδυ. Ήμουν και'γω τρελή, άρτι αφιχθείσα από τη συναυλία του Morrissey. Και ξέρω, είχα το ύφος Βρετανίας (έτσι ήμουν). Θυμάσαι;
Ο χρόνος είναι ο Καρνάβαλος ο ίδιος και είναι και εμπειρία και αλήθεια. Και πολύ σωστά λες ;) x
Μου φαίνεται εξαιρετικά περίεργο και όμορφο, στο μεγαλύτερο μέρος της πυραμίδας σου έχω την αίσθηση ότι περιγράφεις (και) εμένα.
Δεν θα το αναλύσω, θα 'θελα πολύ χώρο και δεν είναι σωστό εδώ. Ένα μόνο σημείο να αναφέρω, αυτό για τον έναν άνθρωπο τη φορά, και πόσο σωστό μου φαίνεται ...
Έτσι λειτουργώ κι εγώ. Γι αυτό και στις κοινωνικές μου συναναστροφές, η μοναξιά που νιώθω είναι ευθέως ανάλογη με το μέγεθος της παρέας.
Σενάριο όμως δεν έχω γράψει. Και, μάλλον, δεν προβλέπεται.
...σε πετυχα στις 'γειτονιες' που κοβω βολτες τελευταια και ηρθα κι απο δω να πω μια καλημερα...
απο την 'πυραμιδα' σου τσιμπαω καποια στοιχεια που μου κανουν κι εμενα πολυ... ;-)
elpizo na min peso :o)
buenos dias!
Antvol καλημέρα και καλώς ήρθες.
Μπορείς να αναλύσεις ότι θέλεις! Και επειδή γράφεις καλά, δοκίμασε ένα σενάριο, ένα βιβλίο... Ποτέ μη λές ποτέ!
Tamara! καλημέρα, χαίρομαι που βρήκες κοινά σκαλοπάτια στη Μάγιας πυραμίδα μου :)
Angel... κρατήσου! Καλημέρα και σε σένα
Όταν πρωτομπήκα στο μπλογκ σου διάβασα πάνω δεξιά ότι είσαι πιο ευαίσθητη απ’ ότι φαίνεσαι.. μετά από μερικές μέρες το κατάλαβα καλά, εκτός από ευαίσθητη όμως είσαι και μαγκιά.
Σε πάω.
:* kai 8elw na grapseis istorioula
mpros
α, χαίρομαι πολύ που είμαστε φίλες!!!
:)
Shades ... εγώ..; Μαγκιά; χιχιχι.
Φιλιά!
Blissάκι που είσαι μικρό μου alter ego; Όπως μου βγει.. θα δεις.
All my Life :)))
ξέρεις πόσο σ'εκτιμώ.
edw eima koukla mou :*
chasing around ;)
Μπα δεν μας κάλεσαν αλλά δεν τρέχει τίποτα :) χαχα
Διαβάζω και ευχαριστιέμαι εσάς που τα γράφετε και συμφωνώ δεν μου αρέσουν ούτε εμένα οι πυραμίδες και ειδικά των Μάγια
Ναι εσύ είσαι...
Καληνύχτα
Blisssss :x
Εντρόπια welcome! Εμένα μου αρέσουν οι πυραμίδες (αλλά μόνο των Μάγια!).
Hunter.. ναι εγώ! καλημέρα
Αυτό με τα μάτια το παθαίνω κι εγώ! Ό,τι κι αν έχω, στα μάτια φαίνεται...
Καλημέρα, Δεσποσύνη μου :)
Καλημέρα!
Ωραίες πληροφορίες πήρα διαβάζοντας την πυραμίδα!
Σε ζηλεύω(με την καλή έννοια)για το σενάριο!Είμαι σίγουρη πως θα ήταν καλό!
Post a Comment
<< Home